Frankrijk 2024

Na een lange winterstop halen we deze week de camper weer uit de schorsing. Dan ‘even’ via whatsapp de verzekering weer activeren wordt een klus van meerdere dagen. Ze kunnen ons niet zomaar dekking geven want het systeem geeft aan dat er een betalingsachterstand is. Die meerdere medewerkers niet kunnen vinden. Eindconclusie niks aan de hand maar er moet nog wel een of andere afdeling iets van vinden en die hebben een achterstand van 5 werkdagen. Lekker als je bijna weg wil, maar de aanhouder/ drammer wint. Na een paar telefoontjes in 1 middag is het erdoor en is dat gelukkig ook rond.

De accu blijkt leeg, maar die handige Harrie die zegt niks van auto’s te weten fixt het gewoon even.

We nemen de honden een voor een mee om alvast weer te wennen. Ze weten het nog en gaan gelijk hun eigen hokje in. Kino heeft vanwege zijn recente operatie (en de omvang van die kap) nog privileges en mag voorin.

Testritje maken in de omgeving en het gevoel weer krijgen, we hebben zin om weer op pad te gaan!

We rijden net als vorig jaar weg met regen. Met de camper is het echter niet zo erg omdat je droog zit en bij aankomst staat je bed klaar. En morgen hebben we geen zorgen over het inpakken van een natte tent.

We zijn blij met de ‘oude’ navigatie van Mar en Lef. Deze speciale camper navigatie houdt rekening met je hoogte en breedte (van de camper he, niet van ons 😀)en laat ook camperplaatsen langs de route zien, handig!

Na een korte lunch – en shopstop in Almelo rijden we een stukje door Duitsland. En rijden door Duitsland, is niet compleet zonder .. uiteraard ein bisschen Stau.

We rijden Nederland weer in over rustige landweggetjes langs boomkwekerijen om uit de komen bij de eindbestemming voor deze dag: camperplaats de kleine Geest in Linden. Een rustige plek pal naast een natuurgebied.

De eerste nacht in de camper is altijd ff wennen, wie ligt waar?

En dan moet je eruit om te plassen midden in de nacht, en het sanitair blijkt ’s nachts afgesloten te zijn, aiii. Recent een tip gekregen over een dames plastuit en die voor nood meegenomen. Hoge nood was het inmiddels dus die maar eens uittesten. Laten we zeggen dat Inez niet alleen met eten een knoei kampioen is. Maar goed, de hoge nood was opgelost, en een doekjesdouche doet wonderen.

Tessy kijkt toe hoe het ontbijt gemaakt wordt met 2 Rein essentials…. Stanley en een zakmes.

We rijden over het platteland, dwars door Roermond en verder door een veranderend landschap naar Aken. Dat bord met milieuzone waar we pal langs reden? Wir haben es nicht gewusst! We stoppen bij de Lidl voor boodschappen en een vers broodje voor lunch.

We rijden de Eifel in, prachtige route mèt een steil pasje van 15%. Bergop trekt ie prima, bergje af is nog even zoeken welke versnelling fijn rijdt.

En als bonus krijgen we nog wat extra kilometers het laatste stuk in Duitsland, immers: een dag zonder wegafsluiting is een dag niet geleefd daar.

Bijna aan het einde van de route rijden we België in, al lijken de plaatsnamen Duits in deze regio. We hebben een kleine camperplaats in Buellingen gevonden met een uitzicht waar je op hoopt als camperaar…

We worden wakker met uitzicht op de pinken in de wei; ze komen gezellig even buurten tijdens het ontbijt.

We laten België achter ons en komen bij toeval een stukje door Duitsland. Deze hadden we eigenlijk willen vermijden want er zouden veel extra controles zijn ivm het aankomende EK. Dat klopt inderdaad; de douane is duidelijk zichtbaar aanwezig op meerdere wegen.

We rijden via Luxemburg verder; het is hier struikelen over Nederlanders die goedkoop komen tanken. Wij gooien onze tank uiteraard ook vol hier. De diesel is hier ca 1.40 de liter, erg aantrekkelijk met zo’n grote tank in de bus. We dachten bij een Auchan een stop te doen maar het beoogde filiaal op de route heeft alleen een parkeergarage waar wij niet in passen door onze hoge bus. Dus het wordt een broodje bij de pomp. De lage brandstofprijzen compenseren ze in Luxemburg met torenhoge prijzen voor broodjes… Amai wat een geld, ca 8 euro voor een belegd pistoletje.

We rijden een mooie route met links van ons de Moezel en rechts de wijngaarden.

Bijna aan het einde van de route rijden we dan eindelijk Frankrijk in. Uiteraard pakken we meteen een Franse supermarche mee en nemen een aantal Franse favorieten mee voor het avondeten. De eindbestemming is Sierck les Bains op een klein municipalletje aan de Moezel. De beheerster vindt het maar wat gezellig dat ik die 3 woorden Frans die ik spreek eruit gooi en begint een heerlijk gesprek over een lastige Franse klant. Ik begrijp niet alles maar een goed getimede oui oui op zijn tijd werkt goed. We krijgen een ruime plek en het is zowaar droog weer, we besluiten 2 nachten te blijven. Morgen rustdag, ook voor onze honden even fijn, hoewel ze het camperritme alweer prima hebben opgepakt!

We hebben een prima keukentje ingebouwd in de camper, maar er gaat niets boven buiten koken.

Wakker worden met een strakblauwe lucht en volop zon, dat is fijn op onze rustdag! We starten langzaam op en doen goed aan onthaasten, net als onze Spaanse zonaanbidders.

We rijden in de middag naar het dorpje, we houden wel van de oude afgetiefte Franse dorpjes met hun eigen charme. Dit was echter van een ander kaliber, uitgeleefde ouwe meuk met rondslingerende vuilniszakken op straat. Het enige gezellige stukje stond vol met partytenten, voor het aankomende dorps (zuip) feest. Niet eens een foto waard… We rijden op de bonnefooi door en zien een bord met Chateau. Laten we daar eens naartoe rijden. Het blijkt net dicht te gaan maar dat maakt eigenlijk niet uit want honden zijn toch niet toegestaan.

Na zo’n luie dag heb je natuurlijk geen zin meer om te koken dus stoppen we bij een lokale pizzaboer. Die herkende Rein meteen als toerist (hoe is het mogelijk….) en vond het helemaal leuk dat we daar wat kwamen afhalen.

Op de camping maken we graag vergelijkingen waar mensen ons aan doen denken… De Duitse overbuurman die zijn hond bij onze plek laat kakken zonder op te ruimen, doet Rein denken aan een jaren ’70 pornosnor. Rein kan nog normaal kijken als ie langs loopt en stiekem zit te loeren, maar bij Inez lukt dat inmiddels niet meer; je krijgt er elke keer meer de slappe lach van.

Een regenachtige start van de dag en een niet al te lange rit voor de boeg; dat betekent dat we kunnen shoppen onderweg. We verlaten de camping en rijden richting Thionville, als eerste de Decathlon. We zien een nieuw product van Opinel dus die moet uiteraard mee!

Volgende stop: Kiabi. Oh jee… Hoe meer je koopt, hoe meer korting je krijgt. Dat laat je als Hollander niet lopen natuurlijk en we komen uit op 50% korting op bijna alles. Bonjour, das een tas vol voor maar 72 euro!

Om nog meer de goedkope Hollander uit te hangen, hebben we 2 Too good too good pakketten besteld bij de Carrefour. Een van de slager en een van de vleeswaren afdeling. Honger zullen we niet hebben vanavond, en de honden ook niet… We nemen een lunch mee bij de broodjeszaak en je blijkt er een toet’je’ bij te krijgen. Rein kiest de grootste van het schap:

Het landschap en het weer zijn de rest van de rit enorm divers.

We hebben een afgelegen camping midden in een natuurgebied gevonden en kiezen de plek helemaal aan het einde uit. We horen niets, alleen de vogels…

De dag start met een zonnetje , fijn na een nacht met veel regen. Eerst maar eens een bezem door de hut, want bosrijk staan is mooi, maar er waait nogal veel troep naar binnen. We ruimen de gisteren gekochte kleding op en we moeten eerlijk bekennen dat we hetzelfde shirt hebben gekocht. We willen geen anwb stel worden dus we moeten het maar om beurten aantrekken… Maar hij was te leuk om te laten liggen.

Eenmaal en route komen we een colonne oude eendjes en renaults tegen, helaas net geen foto kunnen maken. De landschappen zijn wederom heerlijk weids en Frans.

We zien een bord met iets van ‘Tempeliers’ langs de weg en worden nieuwsgierig. We lopen naar binnen maar het bleek gewoon een verstopte slagerij te zijn in een sjiek uitziend gebouw. Gelukkig was het druk en konden we ongezien weer naar buiten sluipen. De automaat voor hondenbrokken op het parkeerterrein was uiteindelijk het leukste aan het hele gebeuren.

In Touls komen we een Cora hypermarche tegen waar we om beurten snuffelen en de boodschappen doen. Echt lekkerbekken daar… Maar goed dat we een kleine koelbox hebben en weinig mee kunnen nemen want het kost allemaal een rib uit je lijf daar. Ondanks dat we er onderweg zelf vaak als zwervers uitzien, kwam er een zwerver wat te eten bietsen op het parkeerterrein. Reins tactiek van de domme Hollander uithangen werkte wonderwel. We vervolgen onze weg verder via het mooie heuvelachtige platteland.

De eindbestemming voor vandaag is de Municipalcamping in Clefmont. Het blijkt een goed verstopte mini camping te zijn zonder beheerder. Je mag gaan staan waar je wilt en aanmelden is hier op basis van goed vertrouwen. Je stopt gewoon het bedrag dat je moet betalen in de ‘honesty box’. Vooralsnog staan we hier helemaal alleen.

Terwijl we installeren komt er een lokale oudere dame langslopen, ze heeft een heel verhaal in het Frans, wat we niet geheel maar wel grotendeels begrijpen. Op dit moment gaat de Olympische vlam door alle delen van Frankrijk, ook de overzeese gebieden zoals Martinique en Guadeloupe en Frans Polynesie. Ook de lokale roddels zijn belangrijk: er was een illegaal rave feest in het dorp geweest waarbij iemand overleden was en er was iets met de burgemeester. Ze drukte ons een zakje vanillesuiker in de hand en vond het leuk dat we even met haar hadden gepraat en toch ook een en ander begrepen hadden. Zelf sprak ze alleen maar Frans.

Het is fris in de ochtend maar droog en met een trui aan kunnen we buiten ontbijten. Dreigende luchten, dat wel, maar het blijft zowaar droog. Frankrijk werkt goed aan biodiversiteit en dat zien we aan de aantallen roofvogels onderweg. We zien de ene na de andere zweven op de thermiek boven de uitgestrekte velden met wilde bloemen waar de natuur zijn gang mag gaan. Helaas niet op de foto te krijgen…

Geen grote stop onderweg vandaag, het is zondag en dan is er weinig te beleven. We rijden door een mini dorpje waar de bakker wel open is en halen brood en wat lekkers. We hebben wat te vieren want Brammetje is vandaag precies 5 jaar bij ons!

We hebben een kleine camping aan een rivier uitgezocht. We melden ons aan bij een Nederlandse familie die de camping beheert maar oorspronkelijk uit Sellingen en Ter Apel lijken te komen, bijna om de hoek thuis… Dan valt het kwartje: we hadden een camping uitgezocht die door Vlamingen beheerd zou worden.. uhhhh ?! Dan zien we dat er 2 campings pal naast elkaar liggen, het ontloopt elkaar niet veel.

Het is een ruime plek, vlak bij de rivier die een behoorlijk hoge waterstand heeft. De honden kunnen er heerlijk in pootje baden!

In de avond komt er een mede kampeerder naar ons toe. Hij heeft vroeger voor een bouwbedrijf gewerkt waar de kleuren van de bedrijfsbussen precies zo waren als onze bus… blijkt inderdaad om hetzelfde bedrijf te gaan, hoe toevallig!

We hadden een rustdag gepland voor vandaag. Veel regen voorspeld, dus mooie gelegenheid om weer wat Franse favorieten te gaan shoppen. Dachten we… De dag begon met vastzitten in de modder. Het pad achter onze plek was zo drassig geworden, dat het achterwiel spinde en we geen kant meer op konden. Of ze met de trekker moest komen, bood de beheerster aan. Dat was een beetje onze eer te na, dus eerst zelf maar eens met takjes ed in de weer.

Na ca 10 minuten lukte het op eigen kracht en konden we op pad. Eerst maar eens een Too good to go ophalen. Het was een chocolade pakket op te halen bij een ‘vide grenier’ in Besançon, of wel rommelmarkt/zolderverkoop/kringloop. Daar waren we nieuwsgierig naar, maar het was vooral ouwe meuk, weinig leuks. Denk aan de zolder opruimen bij je oma die niks weg kon gooien. Dat wat eigenlijk in de kliko zou kunnen, dat lag hier uitgestald. Maar goed, de chocola van het too good to go pakket zag er goed uit en is nog goed tot augustus dus niet voor niks daarnaar toe gereden. Monsieur Hackerspace spotte op de valreep nog wel 2 geknutselde robots, maar 40 euro is niet echt een meeneemprijsje.

Online een vis- en jachtwinkel gevonden waar je nog wel eens leuke messen of gadgets voor honden kunt vinden. Het jachtdeel was dicht en het visdeel had ook echt alleen maar visspullen, gauw weer verder. Ff struinen bij de Decathlon, maar eigenlijk hebben we net meeste al…

Honger… Dus eerst maar eens naar de hypermarche. Daar werd een stuk verbouwd waardoor het zwaar onlogisch was ingedeeld en je net niks kon vinden. Zo snel als kan met een hongerklop het broodnodige voor vanavond en morgenochtend bij elkaar scharrelen en op zoek naar een broodjeszaak voor een verlate lunch.

Nog 1 laatste stop in het drukke Besançon, bij de Kiabi, want ja 50% korting, daar moet je optimaal gebruik van maken dus weer met een goed gevulde tas naar buiten.

Rein probeert intussen de helpdesk van TomTom te bereiken, maar Maxima is vermoedelijk makkelijker te bereiken. De chatrobot stuurt je van het ene scherm naar het andere en weer terug. De frustratie heeft hij geuit in een bericht op Facebook. We zullen maar zeggen dat die woorden niet voor herhaling vatbaar zijn…

Ook op de terugweg hebben we weer pech… Wegwerkzaamheden en file. 2 navigaties aan, maar nog totaal onduidelijk hoe we eruit komen. Voor ons gevoel reden we 3x heen en weer, maar uiteindelijk komen we terug op de camping. Het voorspelde zonnetje blijft uit en helaas regent het weer. Morgen maar zien of die trekker wellicht toch nodig is!

Hopelijk later nog droog weer, dan kunnen de honden lekker nog even het riviertje in.

Na een dag vol pech hadden we eigenlijk niet meer zo’n zin om te koken. Gelukkig kon je een eenvoudig hapje krijgen op de camping. Eindelijk ook een beetje droog weer dus zowaar buiten kunnen eten op het terras, en gezellig babbelen met de beheerders die uit onze regio komen.

In de ochtend schijnt zowaar de zon en dat is goed nieuws, de honden kunnen nog even heerlijk spelen bij de rivier en onze plek kan een beetje ontmodderen…

De plek is bij vertrek nog flink modderig maar we kunnen zonder problemen vertrekken dit keer. We rijden een prachtige route met hoogteverschillen de Vogezen in.

Dwars door een klein dorpje rijdend, zie je dit voor je. Vastgemaakt met de Franse slag?!

Le Thillot blijkt een leuk stadje te zijn met een oude kopermijn en meerdere winkeltjes. Vanwege de opgelopen temperatuur doen we een snelle boodschap en rijden dan naar de Municipal voor deze nacht. Een paar woordjes Frans is ook hier weer handig, de uiterst vriendelijke dame bij de receptie spreekt geen woord over de grens. Je komt er altijd wel weer uit; ze blijkt een soortgelijke hond als onze Kino te hebben en ze kijkt vertederd naar de paspoort foto van onze ouwe dibbes. Die van haar is zelfs nog een jaartje ouder.

Ondanks het mooie plekje aan het water in Le Thillot besluiten we na 1 nacht verder te trekken. Het heeft een hoog Goedemorgen, Goedemiddag, Eet Smakelijk gehalte en dat is niet zo ons ding. Direct langs onze plek loopt een wandelpad waar zoveel volk langskomt dat de honden erg onrustig zijn en wij constant aan het corrigeren. We vinden een nieuwe mooie plek vol in de natuur en de outdoor survival beer in Rein wordt daar erg blij van.

We rijden een prachtige route door de Vogezen, de mooiste tot nu toe! We rijden prachtige pasjes met scherpe bochten, enorm veel boeiende brem en vingerhoedskruid en de camera maakt overuren. Geniet even mee via onze foto’s:

En dan kom je ineens door een dorpje en we zeggen tegen elkaar; skivibes krijg je hier. Het blijkt inderdaad een skigebied te zijn. Skiën is enorm tof om te doen, maar deze aanblikken stemmen ons een beetje treurig, zo enorm zonde van al die prachtige natuur die weg is gehaald.. stemt toch tot nadenken.

We rijden gelukkig snel weer de natuur in, daar worden we blij van.

We hebben een paar serieuze chicane bochten, maar de chauffeur heeft de bus volledig onder controle en heeft er zelfs plezier in! Hoogste punt dat we bereiken is 1060 meter.

We komen in het dal uit en de invloed van de Elzas zie je terug in de stijl van de huizen. Vakwerkhuizen en opvallende kleuren. We blijven fotograferen deze rit.

Als kers op de taart komen we terecht op een heerlijk plekje, een lege camping waar het gras een halve meter hoog staat. Geen receptie maar een bordje die zegt: zoek maar eens plaats uit, de beheerder komt vanzelf een keer langs voor de betaling. Helemaal aan het einde van een dal, totaal rustig en vrij. Er komt iemand van de gemeente met een zitmaaier die vraagt: willen jullie overnachten hier? Ja graag! Zeg maar waar, dan ga ik daar wel beginnen met maaien. We wachten op het gemak op een van de picknick banken die hier staan.

We kiezen voor een plek naast een grote boom voor wat schaduw, met uitzicht op het kabbelende beekje.

De boodschappen zijn al gedaan, en het is de sport om hetgeen uit te zoeken wat er het vieste uitziet in de Franse supermarkt, dat vindt Rein leuk om te proberen.

We hebben voldoende ingekocht omdat we wisten dat er weinig in de buurt zou zijn en het is een heerlijke plek, dus waarschijnlijk blijven we hier wel even hangen…

Gisteren geen verslag, vanwege een rustdag… Hoewel…

De eerste nacht in Rombach Le Franc was heel rustig met slechts 1 ander koppel op de camping die ver van ons vandaan stond. De rust werd echter bruut verstoord door een enorme bonk midden in de nacht. Kino was ofwel gevallen ofwel gesprongen, maar het was in ieder geval geen zachte landing. Je schrikt je het apelazarus! Gauw eruit, maar het bleek gelukkig mee te vallen met onze stuntkoning. Nu we toch wakker waren wilde meneer wel graag even naar buiten, op zijn gemak plassen en wat drinken. Hij lag snel weer te slapen, wij iets minder snel.

Gelukkig een rustdag ingepland want de mensen kwamen redelijk brak uit bed. De honden hadden uiteraard heerlijk liggen ronken.

Het weer was wisselvallig en het lijkt wat erger te worden met de regenkans. Dus we gebruiken te dag om de plannen bij te stellen. Wat gaat het weer waar doen? Doen we het laatste stuk in meerdere korte ritten? Of in minder maar langere stukken? We willen Duitsland vermijden ivm EK drukte en controles maar Luxemburg is heel duur met campings. België dan? Daar heb je veel vaste staplaatsen die in de weekenden nou juist veel aanwezig zijn. We zijn er nog niet helemaal uit maar besluiten om in ieder geval alvast een grotere afstand noordwaarts te maken. Dan kijken we vanaf daar wel verder. Bij het wegrijden genieten we nog even van de kleurrijke huizen in het dorpje.

Jammer om daar weg te gaan, maar er komt een groot evenement in het naastgelegen stadje wat heel veel bezoekers gaat aantrekken. Ook de camping zou vol gaan komen. Het blijkt het 2e grootste congres in de wereld te zijn rond edelstenen en mineralen. Overal hingen al bewegwijzeringen, oude fabriekshallen als parkeerplaats aangewezen etc.

We komen weer een stoetje oude auto’s tegen, deze keer wel net op tijd foto’s kunnen nemen.

Tussen al die prachtige huizen dan ineens ook een totaal afgetieft huis. Tsja, het blijft Frankrijk 😉

We pakken het laatste stukje Vogezen mee en maken daarna een stop bij een hypermarche voor lunch en boodschappen.

Het landschap verandert van bergachtig naar heuvelachtig maar blijft mooi en weids.

Veel campings en camperplaatsen bekeken voor deze regio, maar toch gekozen voor een eerdere favoriet. Vanwege de handige ligging bij Metz hebben we deze camping al eerder gehad. Normaal pakken we juist graag nieuwe plekjes maar als je zeker weet dat deze zo fijn en rustig is, is de keuze snel gemaakt. Bij het aanmelden bij de receptie zegt de eigenaresse: jij bent hier toch vaker geweest?? Jeetje, dat ze dat nog weet… Had je deze camper al? Nee, eerder waren we met een tent maar ik ben hier wel eens met mijn ouders geweest die een camper hebben.

We worden uitgenodigd om in de avond voetbal te komen kijken; voor die eer hebben we vriendelijk bedankt.

Tot het laatst getwijfeld… Nog even blijven? Of toch in een lange ruk naar huis? Gisteravond zagen we 2 dagen bijna non stop regen in Noord Frankrijk en veel zon in Nederland.. zullen we dan toch maar naar huis?! Voor de zekerheid het meeste maar alvast ingeruimd. Tot vanochtend getwijfeld.. maar al tijdens het opstaan begon het flink te regenen en dan is het besluit snel gemaakt, we vertrekken.

We stoppen nog kort bij de Auchan voor een broodje en wat drinken voor onderweg en wat favorieten om mee naar huis te nemen.

Het mooie laten we dan al snel achter ons; we draaien de snelweg op en het is meteen druk en lelijk.. wat een verschil met de mooie groene en weidse uitzichten van eerder.

Luxemburg in, file in. We zijn niet de enigen die de tank nog willen volgooien. Dan rijden we België in…amaiii wat een ellende, barslechte wegen, chauffeurs die niet opletten, en niet al te beste stops langs de weg. Meer dan een snelle wc stop doen we niet, het broodje eten we onderweg wel op.

We zien opvallend veel oude barrels rijden. Op een staat een sticker van de Garbage run , aha dat is het. Een rit door 15 landen binnen 5 dagen met oude barrels. Als ze jonger zijn dan 20 jaar of ze zijn duurder mag je niet eens meedoen. Al die dakkkoffers die ze hebben zullen wel vol gereedschap zitten

We rijden Nederland in, wat een goede fijne wegen hebben we hier toch. En mooi om te zien dat ook hier de natuurlijke planten en bloemen meer hun gang mogen gaan.

Ze hebben nog niks in de gaten…

Vakantie is heerlijk, maar… There is no place like home!