De eerste trip met de camper. Van Emmer-Compascuum naar de duitse wadden (oost-Friesland) en dan langs de kust naar het noorden richting Noord Friesland en Denemarken. En weer terug.
-
reis 1, dag 1, van Emmer Compascuum naar ditsum(d)
Een korte rit vandaag om in te komen. We stellen de navigatie in ‘snelwegen vermijden’ en rijden lekker rustig tussendoor.
Kino en Tessy zijn meereizen duidelijk gewend en liggen rustig in de kennel de onder het bed. Met 2 matrassen op elkaar zou je er bijna zelf tussen willen liggen… Bram moet nog wennen en vindt het spannend, hij is bij aankomst aan het spugen en aan de diarree. Na een stukje wandelen en een kluifje is hij weer ok. Inmiddels heeft ie weer het hoogste woord zoals altijd.
We hebben een rustige camperplaats gevonden in Ditsum. Het ligt onder aan de dijk en we kijken uit op de schapen. Helaas erg veel regen, maar we hebben een fijn dak boven ons hoofd.
-
Van Ditsum, via krummhorn naar Wilhelmshaven
Voor de eerste keer wakker worden in de camper… Op Reins verjaardag! Kino viert het even mee en kruipt lekker tegen Rein aan.
Vlakbij de camperplaats gaat een pontje over de Eems. Dat zou een stuk omrijden schelen. Op de site staat er 3 auto’s meekunnen maar dat de kapitein over je auto heen moet kunnen kijken. Oeps, dat gaat hem niet worden. Eerst maar eens ontbijten bij het dorpswinkeltje ‘kutter cafe’ maar zo slecht was het gelukkig niet.
De bus staat vlak naast het winkeltje dus even zonder honden ontbijten dachten we. Ja doei, vond onze TessyStressy, dat doe je toch niet?
Lekker slopen, net als vroeger!
We moeten een stuk om die Eems heen, dus een paar kilometertjes extra, maar het hoost van de regen dus dan maar droog in de camper zitten. We rijden naar Krummhorn waar een felgekleurde vuurtoren mooi staat te zijn. Helaas hordes met irritante toeristen die zo met een rotgang die ene laatste camper parkeerplaats pakken met hun normale auto, terwijl wij al achteruit aan het insteken waren… Toen het vervolgens keihard begon te regenen dachten we: tief maar end op met dat *#*# volk hier, wij gaan door.
De beoogde camperplaats was daar redelijk in de buurt, maar met zulke heftige regen besluiten we ter plekke dat we lekker droog blijven zitten en een andere camperplaats een stuk verderop gaan pakken. Zoals onze mentoren in het camperen altijd zeggen: plannen zijn er om gewijzigd te worden!
Een niet al te grote camperplaats op een schiereiland, onderaan de dijk. In de straat staan alleen vervallen gebouwen met torenhoog onkruid en we horen dat ook de camperplaats gaat sluiten over een paar weken. Er komt iets van luchtmacht/marine ondersteuning begrijpen we van de kettingrokende beheerder.
Sorry van vanochtend baasje …
Achter de camperplaats loop je zo de dijk op, waar Kino en Tessy de luiheid er flink uit kunnen rennen. Zelfs tussen de buien door wandelen is niet mogelijk, drijfnat komen we terug.
Het voelt al met al nog niet echt als een verjaardag, maar lang leve de mobieltjes en thuisbezorgd. We besluiten ter plekke om wat lekkers te laten komen. Die restjes eten uit de koelbox, die kunnen ook morgen wel als ontbijt naar de honden 😉
-
van wilhelmshaven, via bremerhaven naar cuxhaven
Weer een volle nacht regen. Voordeel van een camper tov een tent: geen zorgen over het inpakken van een natte tent. Na inpakken besluiten we om Kino en Tessy nog even lekker te laten rennen op de dijk, dan zijn ze moe tijdens de rit. Tessy ziet dat het eb is en besluit te gaan wadlopen. Leuk dat ze het vond!
Een korte maar noodzakelijke stop bij de Hornbach: een stuk plaatmateriaal om het stuk achter de stoel waar Tessy gesloopt had dicht te maken. Gelukkig hebben we gereedschap mee, we kennen de pappenheimers wel een beetje intussen.
Van tunnel naar brug, en van bui naar bui.
Bijkomen via een gastronomisch hoogstandje (lees: MacDrek) en een hoognodige koffie en dan klaart het zowaar op. Dit is toch meer wat je je bij camperen voorstelt.
We koersen af op een camperplaats/ boerencamping met slechte recensies. Wij trekken liever onze eigen conclusies en gaan er gewoon naartoe. Doorrijden kan altijd nog. En kijk dan:
Er staan 4 caravans maar die blijken leeg te staan op het moment. We staan dus heerlijk alleen op een boerenerf. Geen andere mensen om je heen en dat in het hoogseizoen. Dan komt ook nog de zon erbij. We noemen dat knurken met een grote K 🙂
-
van Cuxhaven, via de Elbe ferry naar Brokdorf
We zien op maps dat er een hondenstrand is. Zonder ontbijt rijden we daarnaartoe met het idee bij een bakkertje wat te halen en als picknick mee te nemen naar het strand. Het bakkertje blijkt een terras te hebben en de zon schijnt zowaar even. De omgeving ziet er al wat volgebouwd en volgestouwd uit, niet waar we op hoopten. Meestal liggen de hondenstranden ver weg van massatoerisme. We zien een hondenspeeltuin en het hondenstrand liggen maar worden tegengehouden door een bijklussende studente. Of we 8 euro willen aftikken?! Nou nee dus! Dan doen we uit principe niet, het strand is van iedereen en enigszins verbolgen lopen we dan maar een gewoon rondje langs de duinen met de honden. Meteen besluiten we: weg hier, op zoek naar een nieuw stukje platteland, daar vinden we het veel fijner.
Na een fijne rustige route komen we aan bij de Elbe waar we de ferry nemen van Wischhafen naar Glueckstadt. Omrijden via het drukke Hamburg hebben we echt geen zin in en een pont geeft toch ook meteen een vakantiegevoel. Meteen een eerste keer met de reinez mobiel maar alles gaat vlot.
Aan de andere kant aangekomen rijden we langs een flinke file van wachtenden voor de pont de andere kant op. We worden al snel bij van de omgeving: boerenland, daar voelen we ons thuis 🙂
We hebben wederom een topplek voor vannacht, heerlijk vrij en met een soort hunebed naast ons lijkt het net Drenthe.
Als de haring afgeprijsd is… Heeft Rein pech en moet hij deze delen. Kino eet hem als een echte maatjesharing.
-
Van Brokdorf, via Husum naar Joldelund
We worden zowaar met een zonnetje wakker en kunnen we even wat puin ruimen en afwassen. Met 2 man, 3 honden en flink wat regen was het best een zooitje geworden. Er blijkt een hondenschool op het terrein te zitten en we mogen de honden daar los laten spelen. Kunnen ze lekker moe de bus weer in! Voor ons doen redelijk op tijd op tijd weer op pad en we rijden een mooie route over het platteland. Hoewel plat, steeds een beetje meer heuvels. De namen van de dorpjes verandert en je merkt dat er meer en meer Scandinavische invloed komt. Halverwege zien we een jachtwinkel waar we een tussenstop maken. Rein kijkt daar altijd graag even naar outdoor kleding, petten en natuurlijk messen. Het blijkt een nogal elitaire winkel te zijn met dito prijzen dus we gassen snel weer door.
De volgende stop is in Husum bij een grote familia supermarkt. Aangezien op zondag altijd alles dicht is, halen we meteen voor meerdere dagen proviand. Hierna is het nog maar een klein stukje tot onze volgende camperplaats in Joldelund.
Het gewone camperveld is behoorlijk drassig vanwege de grote hoeveelheden regen van de laatste tijd. We krijgen een plekje langs de rand van het terrein waar we vooralsnog bijna alleen staan. Dat vinden we helemaal prima en weinig prikkels voor de honden is rust voor ons. Rein maakt op zijn gemakkie een lekker bakkie.
Bij het aanmelden krijgen we heel lief een paar sneetjes huisgemaakt biobrood. We bestellen er meteen een voor morgenochtend.
En toen was er rust in de tent… Ahum camper.
-
van Joldelund (D) naar Tinglev (DK)
We worden wakker met regen, jasses. We hebben behoefte aan lekker buiten zijn niet aan binnen moeten hangen in de kleine leefruimte in de camper. De voorspellingen lijken iets gunstiger voor vanmiddag dus dan maar rijden tijdens de bui. Mevrouw Google nam de opdracht ‘snelwegen vermijden’ wel heel letterlijk, hobbel de bobbel gaan we over kleine tussendoor weggetjes, hier en daar zelfs een stukje onverhard. Ons bussie doet het prima!
En dan rijden we Denemarken in, voor Rein de eerste keer dat hij hier is. Het landschap blijft gelijk, maar de straat- en plaatsnamen zijn duidelijk anders. Geen tussenstop vandaag, een korte route naar de volgende camperplaats. En wat voor een!
Het is fris, maar zowaar droog. En dan sta je toch echt wel op een waar Pinterest/insta waardig plekje. Aanmelden doe je zelfstandig. Je kiest een plaats, neemt de map met info en je doet een envelop met geld en inschrijfformulier in de brievenbus.
-
Van Tinglev via het hondenbos naar Gram
Wakker worden met zo een uitzicht is natuurlijk waar je op hoopt als je gaat camperen. Het heeft ook een groot nadeel: bij windkracht 6 zoals vanochtend heb je hem echt vol op de bus en we werden aardig heen en weer geschud. Volgens de berichten wordt het zelfs windkracht 8 dus op zoek naar een beschutte plek. We rijden naar het nabijgelegen Torp hundeskov, een omheind hondenbos van 10 hectare. De honden en wij kunnen even lekker de benen strekken.
De uitgezochte volgende camperplaats in Toftlund had ‘het’ niet. Lastig om er de vinger op te leggen wat het is, maar we wilden er allebei niet gaan staan. De glurende kortpittige Hollandse vrouw heeft hier misschien wel iets mee te maken. Ter plekke een andere uitgezocht. Een beetje een risico want er waren geen recensies en geen foto’s in de app. Daar aangekomen zien we geen bordje dat het een camperplaats zou zijn. Een keurig huis, toch maar even het erf oplopen. En warempel: wederom een bord met self service. Geld in een envelopje doen en zelf een plekje uitzoeken. Er zijn er 3, alledrie in een andere hoek dus je staat altijd vrij. Precies zoals wij het graag zien 🙂 De wc en douche komen echt uit het jaar kruik, maar wij zien daar de charme wel van in. Het ruikt er eigenlijk naar de oude muffe schuur van opa Sjaak van vroeger!
Tussen de bomenrij en de schuur zitten we redelijk beschut tegen de harde wind. Achter deze bomenrij grote velden met graan en boerenland dus we staan heerlijk rustig. Voor morgen wordt er veel regen voorspeld, waarschijnlijk rijden we dan weer een iets groter stuk.
-
van Gram via Rømø naar Ribe
Gisteravond werd het niet meer droog en buiten koken ging niet. Op het kookstel binnen gaat alleen een kookpannetje. Je blijkt er ook prima een burgertje in te kunnen bakken.
We hebben 7 euro betaald voor gebruik van sanitair in de muffe schuur, dus gebruiken zullen we het. Rein kokhalzend onder de douche, maar als Hollander wil je toch waar voor je geld hè.
Tussen de buien en harde wind door zien we onderweg zowaar ook de zon. We rijden naar Rømø. Je rijdt via een lange dijk richting het eiland en vervolgens daar door duingebied met bloeiende heide. Schitterend!
En dan… Het autostrand op met de camper, wat is dat gaaf! Kijk en geniet met ons mee:
Enorm harde wind maar wel precies droog als wij er zijn. Nagenietend rijden we het eiland en de dijk weer af, richting Ribe. We stoppen bij een jacht/viswinkel waar Rein een wanstaltige pet haalt. Je kunt kiezen uit feloranje of camouflage dmv een flap. Ik zeg niks…
Bij toeval vinden we 2 kringloopwinkels en een fijne kleding outlet waar ze zowaar ook keuze hebben in grote maten.
Net buiten Ribe hebben we een ruime plek op een camperplaats. We zetten de camper tactisch neer want met windkracht 6 is het best fris. Lekker een plek aan de buitenkant van het terrein, ver weg van de andere plekken. Rustiger voor de honden en daarom ook voor ons.
-
Van Ribe via Varde naar Oksbøl
We worden wakker met flink harde wind. Waarschijnlijk een randje van de storm die zoveel wateroverlast veroorzaakt in Noorwegen en Zweden. We hebben een aardige zandbak meegenomen van de strandrit dus eerst maar eens een bezem door de hut halen.
We weten inmiddels hoe een honden losloopbos heet in het Deens en de eerste stop is dan ook snel gevonden op maps. In Varde is een omheind hondenbos waar we de bus goed kunnen parkeren en strekken we de pootjes met zijn allen.
En zo moe zijn Kino, Tessy en Bram dan na de wandeling:
Ze zijn zelfs zo moe dat we voor het eerst even kort samen een winkel in kunnen, ze slapen rustig verder. Een heel leuk vintage winkeltje met bijvoorbeeld een mooie oude houten boterkarn en veel emaille keukenspul, maar helaas waren de prijzen niet zo vintage. We stoppen nog even op een WOII begraafplaats voor militairen en vluchtelingen. Komt wel even binnen als je de leeftijden ziet; er liggen naast militairen ook veel heel jonge kinderen begraven.
We rijden door naar een boerderij net buiten Oksbøl voor een plaatsje voor vannacht.
Nog even snuffelen rond de plek maar ze zijn al snel total loss van alle indrukken. Ze staan vragend voor hun holletje: mogen we er aub in?
-
Van Oksbøl via Lundeskov naar Haderslev
Yes, eindelijk wakker worden met een zonnetje!
We zien dat we bijna langs een hondenbos komen onderweg. Die pakken we natuurlijk weer even mee, zeker nu het beter weer is. Ook dit gebied in Lundeskov is volledig omheind en we komen slechts 1 andere hond tegen. Alles is keurig geregeld: bij de uitgang staan jerrycans met water en een afvalbak.
We rijden door naar Haderslev, met onderweg mooie weidse landschappen.
In Haderslev stoppen we eerst bij een grote Føtex supermarkt voor boodschappen en vervolgens rijden we door naar de camperplaats. Een aantal plekken zijn keurig in een rijtje wat wij minder leuk vinden maar de vriendelijke eigenaar wijst ons op een plekje in de fruitboomgaard. Kijk, dat zijn de plekjes die wij leuk vinden! Tessy vermaakt zich prima met de gevallen appeltjes. Ze gooit ze zelf in de lucht en gaat er dan ook weer achteraan springen. Je kunt via een pad naar achteren doorlopen waar je een waanzinnig mooi uitzicht hebt op bloemenvelden. Het ruikt er heerlijk, daar kan geen flesje parfum tegenop!
-
Van Haderslev, via Lunderskov en Ladelund (D) naar Reussenkoge (D)
We kopen een lokale honing bij de eigenaar, laten het fruitboomgaardje achter ons en gaan afzakken richting Duitsland.
Wel pakken we onderweg nog het laatste Deense Hundeskov mee in Lunderskov.
De laatste landweggetjes in Denemarken:
Je merkt het meteen als je Duitsland inrijdt: gaten in de weg en massa’s windmolens. Ook de uitgezochte camperplaats blijkt iets typisch Duits te zijn; het naastgelegen natuurbad is niet toegankelijk en kun je alleen betreden door te betalen. Daar ging het idee van de hondjes daar laten lopen en zwemmen. Als we dan ook caravans met voortenten en schotels op het dak zien, weten we zeker dat we doorrijden. Gelukkig heeft het kleine dorpje Ladelund wel een winkeltje waar ze belegde broodjes en koffie hebben.
We komen op tijd aan bij de camperplaats in Reussenkoge maar het is toch bijna vol al. We staan wel in een rijtje maar het is heel rustig achter de dijk gelegen, naast een vogelgebied dus prima voor 1 nacht.
-
Van Reussenkoege via Friedrichstadt naar Brokdorf
Gisteravond kennis mogen maken met een schijnbaar bekend fenomeen op camperplaatsen. Duitse gasten die denken dat ze de enige op de wereld zijn. Vrij laat kwam er een clubje terug, vermoedelijk ergens iets teveel gepimpeld. Met piepende fietsremmen kwamen ze pal onder ons raam tot stilstand. Rijkelijk luid keuvelend zetten ze vervolgens werkelijk alle verlichting die er op hun camper zat volle bak aan. Alle andere campers waren al donker en wij sliepen al. Alles bij elkaar een goed irritatiefactortje. Na 10 minuten toch maar een brul door het raampje gegeven waar ze gelukkig gehoor aan gaven.
In de ochtend een van de vele zwaluwnestjes aan het sanitairgebouw bewonderd, ze piepten om het hardst om eten.
We zijn nog maar net onderweg als we een bord ‘Kaffeeroesterei’ zien. Daar moeten we natuurlijk even stoppen! We drinken een heerlijke koffie en hebben een leuk gesprek met de eigenaresse. Rein kan haar zelfs nog een goede tip geven waar ze de ongebrande bonen goed kan inkopen. We nemen nog een zakje bonen mee voor Reins broodnodige caffeinekick voor de rest van de vakantie.
We komen langs een grotere supermarkt en besluiten te stoppen. Er is noodweer voorspeld voor vanmiddag en morgen (zondag) is alles dicht. Inez doet een snelle boodschap maar het loopt anders. Geen enkele Nederlandse bankkaart wordt geaccepteerd. Lekker als je een volle mand op de band hebt gelegd. Uiteindelijk lukt het met 1 kaart, maar zonder extra geld op te nemen, bijzonder. Rein blijft bij de honden en Bram is helemaal over zijn toeren. Benauwd door het naderende onweer hapt hij naar adem en is zo van zijn leg dat hij niet eens meer wil drinken en staat hij te spugen. Met een camper heb je gelukkig alles bij je dus de afwasteil gevuld met water en hij snapt het… Na een minuut gaat hij zelfs zitten en drinkt eindelijk wat. Een dikke Duitser met klein k#tkeffertje vindt het blijkbaar erg interessant en gaat ons uitgebreid staan te bekijken. Man, gaat heen met die keffer van je, ik ben ff druk met mijn eigen hond die niet lekker is. Hoewel het officieel niet toegestaan is, besluiten we Bram voorin bij ons te houden om hem in de gaten te kunnen houden. Gelukkig wordt hij rustiger en ademt hij weer normaal.
We vervolgen onze route met een lucht die steeds dreigender wordt. We krijgen een fikse bui over ons heen maar het voorspelde onweer blijft vooralsnog uit.
De oplettende volger heeft het wellicht al gespot in de titel: we zijn terug op een camperplaats waar we op de heenreis ook al waren. We hebben uitgebreid gezocht maar alles was gewoon minder leuk dan deze en met de verwachtte hoeveelheid regen zijn de verharde plekken ook prettig. Wel staan we aan de andere kant met een ander uitzicht.
-
Van Brokdorf via de Elbe pont, Neu Wulmstorf en Soltau naar Walsrode
We worden vroeg wakker met het zonnetje dat naar binnen schijnt.
Het oorspronkelijke plan was via de tunnel bij Hamburg de Elbe te passeren maar we zien dat deze nog is afgesloten vanwege onderhoud. De weg om Hamburg heen heeft werkzaamheden. Briljante planning… We gooien het plan om, gaan snel uit bed om vroeg te vertrekken en toch de pont over de Elbe te nemen. En hopelijk de drukte en lange wachttijden voor te zijn.
We hebben mazzel: een bijna lege weg en de pont ligt al klaar. We kunnen er meteen op en vlak daarna vertrekken we.
We rijden door mooie landschappen met oa fruitbomen. Door het vroege opstaan hebben we een flinke behoefte aan koffie. Zondagochtend dus veel dicht in Duitsland. Er zijn wat lokale bakkertjes open maar we kunnen nergens keren of parkeren. Dan zien we een te grote toeristische trekpleister, maar daar moeten we de bus kwijt kunnen en koffie kunnen krijgen. Het is een voormalige boerderij met winkeltje, boerengolf, mais doolhof en meer van dat soort spul dat grote families aantrekt. We scoren snel verse broodjes en koffie en eten deze bij de camper op, weg van de meute.
We rijden zuidwaarts en het landschap verandert: we rijden langs bloeiende heide en het is wat heuvelachtiger.
We komen aan bij de uitgekozen camperplaats in Soltau. We waren lekker vroeg en er was dan ook niemand. Mooi dachten we. We staan klaar om via de QR codes aan te melden maar toen kwam de eigenaresse aan: vol, gereserveerd. Dat past zo niet bij camperen. Ter plekke iets anders uitgekozen en voor de zekerheid maar even gebeld: ook alles gereserveerd. Nummer 3 dan, toch ook maar bellen want inmiddels hebben we eigenlijk wel genoeg gereden voor vandaag. Bingo, plek zat geen probleem. Is maar een half uurtje verder dus dat wordt hem voor vannacht.
Het is een boerderij met een veld voor kampeerders en wat gastenkamers. Dieren zijn er ook veel: ooievaars, schapen, kippen, eenden en varkens. De eigenaar is 80 en bestiert alles nog zelf, samen met zijn 30 jaar jongere echtgenote en 5 jarige zoon. Zo hoor je nog eens wat als je de taal spreekt.
-
Van Walsrode via Twistringen naar Bakum
Vanwege de warmte besluiten we een niet al te lange rit te maken vandaag. Geen haast, rustig ontbijten, opruimen en dan richting het Westen.
In Twistringen stoppen we voor de boodschappen. Ondanks de speedy gonzalez loop door de supermarkt en de ander die bij honden blijft, is Bram oververhit. Hij wil niet eens lekkers aannemen, dan moet je je zorgen gaan maken. Snel een plek in de schaduw zoeken en de afwasteil weer gevuld. Langzaam komt hij weer bij en krijgt hij praatjes, das een goed teken.
We rijden verder westwaarts en met het rijwindje en een zeiknatte vacht is ook Bram weer rustig. We zitten inmiddels in Niedersachsen wat onze buurprovincie is. Het landschap voelt ook meer en meer als thuis. Begin van de middag komen we aan in Bakum waar we parkeren voor de nacht bij een boerenbedrijf. We worden vriendelijk ontvangen door de eigenaresse en Berner Sennen Wotan.
-
Van Bakum naar…. emmer Compascuum
In de avond werden we gek van de enorme hoeveelheid vliegen. Buiten, maar ook in de camper. Onacceptabele hoeveelheden, zelfs na 2x een kwartier meppen. Het koelde wat af waardoor het iets minder werd. Helaas werden we al heel vroeg wakker van het gekriebel van de vliegen die wakker waren geworden. Buiten stonk het naar varkensmest. Het werd nog erger toen er nog voor half 7 2 vrachtwagens stront kwamen ophalen. Het begon ook nog te regenen en dat was het teken: we gaan naar huis. We besluiten direct te vertrekken en bij een bakker ontbijt te halen. Bakker dicht… Gelukkig zat er nog een redelijk in de buurt en na een koffie en broodje kunnen we op pad.
Het moest waarschijnlijk zo zijn… Naarmate we dichterbij de grens komen, wordt het weer steeds beter.
Het allermooiste plekje is toch hier:
De honden zijn zo blij thuis te zijn en scheuren samen richting het veld. De rest van de middag zien we ze nauwelijks, helemaal druk met snuffelen, muizen vangen en in het gras in de zon liggen. We hebben een leuke vakantie gehad, de bus is helemaal goedgekeurd maar ook voor ons is het fijn om weer thuis te zijn!
Geef een reactie