Gisteravond kennis mogen maken met een schijnbaar bekend fenomeen op camperplaatsen. Duitse gasten die denken dat ze de enige op de wereld zijn. Vrij laat kwam er een clubje terug, vermoedelijk ergens iets teveel gepimpeld. Met piepende fietsremmen kwamen ze pal onder ons raam tot stilstand. Rijkelijk luid keuvelend zetten ze vervolgens werkelijk alle verlichting die er op hun camper zat volle bak aan. Alle andere campers waren al donker en wij sliepen al. Alles bij elkaar een goed irritatiefactortje. Na 10 minuten toch maar een brul door het raampje gegeven waar ze gelukkig gehoor aan gaven.
In de ochtend een van de vele zwaluwnestjes aan het sanitairgebouw bewonderd, ze piepten om het hardst om eten.
We zijn nog maar net onderweg als we een bord ‘Kaffeeroesterei’ zien. Daar moeten we natuurlijk even stoppen! We drinken een heerlijke koffie en hebben een leuk gesprek met de eigenaresse. Rein kan haar zelfs nog een goede tip geven waar ze de ongebrande bonen goed kan inkopen. We nemen nog een zakje bonen mee voor Reins broodnodige caffeinekick voor de rest van de vakantie.
We komen langs een grotere supermarkt en besluiten te stoppen. Er is noodweer voorspeld voor vanmiddag en morgen (zondag) is alles dicht. Inez doet een snelle boodschap maar het loopt anders. Geen enkele Nederlandse bankkaart wordt geaccepteerd. Lekker als je een volle mand op de band hebt gelegd. Uiteindelijk lukt het met 1 kaart, maar zonder extra geld op te nemen, bijzonder. Rein blijft bij de honden en Bram is helemaal over zijn toeren. Benauwd door het naderende onweer hapt hij naar adem en is zo van zijn leg dat hij niet eens meer wil drinken en staat hij te spugen. Met een camper heb je gelukkig alles bij je dus de afwasteil gevuld met water en hij snapt het… Na een minuut gaat hij zelfs zitten en drinkt eindelijk wat. Een dikke Duitser met klein k#tkeffertje vindt het blijkbaar erg interessant en gaat ons uitgebreid staan te bekijken. Man, gaat heen met die keffer van je, ik ben ff druk met mijn eigen hond die niet lekker is. Hoewel het officieel niet toegestaan is, besluiten we Bram voorin bij ons te houden om hem in de gaten te kunnen houden. Gelukkig wordt hij rustiger en ademt hij weer normaal.
We vervolgen onze route met een lucht die steeds dreigender wordt. We krijgen een fikse bui over ons heen maar het voorspelde onweer blijft vooralsnog uit.
De oplettende volger heeft het wellicht al gespot in de titel: we zijn terug op een camperplaats waar we op de heenreis ook al waren. We hebben uitgebreid gezocht maar alles was gewoon minder leuk dan deze en met de verwachtte hoeveelheid regen zijn de verharde plekken ook prettig. Wel staan we aan de andere kant met een ander uitzicht.
Geef een reactie